نامه

سكوت بهشت
گناه من و رقص ماه تلخ است
ببخش مرا به سرخي توت فرنگي هاي وحشي
كه گريز من فرار عاجزانه ايست
درقلمرو بي ابد تو
مرا ببخش به بيگانگي پيراهنم با تن تو
در سحرگاه بوسه هاي پيچ اول بهشت
كه رميدن هاي من تنيدن نيلوفرانه ايست همواره

به سوزندگي وسوسه خيز چشمهاي تو